i am in need of someone to talk to
but then again, i wouldn't know what to say (or how to say it)
when i do have someone to talk to.
Wednesday, June 06, 2007
drown it away
drown it.
drown it in jazz music, rock music, sad, happy, melancholic, triumphant, any type of music.
in pictures, in videos,
in green, red and blue phosphor dots light up a million times in a second.
drown it
with thoughts of remorse,
with foreign languages that you do not understand
with the beating of the drums
with the sound of your fingers as they fly over the keyboard
the sound of strumming guitars
the sound of the airswing on the airconditioner
the sound of a thousand people laughing at you
drown it
drown it with the sound of your heavy breathing
your scared breathing
your panicked breathing
drown it
drown it with the sound of your heart beating
the sound of your sweat, no, you do not sweat
it is cold enough, no you do not sweat, and yet...
drown it
drown it with happy memories,
sad memories,
as the violin plays in the background.
as the clock ticks down.
drown it
drown it your endless ramblings
drown it with a thousand thoughts
with your artsy fartsy words
with the image of rain
of a puddle
of a leaf
of anything
of anything else
of anything besides it
drown it
drown it in, no, better yet...
purge it out.
drown it in jazz music, rock music, sad, happy, melancholic, triumphant, any type of music.
in pictures, in videos,
in green, red and blue phosphor dots light up a million times in a second.
drown it
with thoughts of remorse,
with foreign languages that you do not understand
with the beating of the drums
with the sound of your fingers as they fly over the keyboard
the sound of strumming guitars
the sound of the airswing on the airconditioner
the sound of a thousand people laughing at you
drown it
drown it with the sound of your heavy breathing
your scared breathing
your panicked breathing
drown it
drown it with the sound of your heart beating
the sound of your sweat, no, you do not sweat
it is cold enough, no you do not sweat, and yet...
drown it
drown it with happy memories,
sad memories,
as the violin plays in the background.
as the clock ticks down.
drown it
drown it your endless ramblings
drown it with a thousand thoughts
with your artsy fartsy words
with the image of rain
of a puddle
of a leaf
of anything
of anything else
of anything besides it
drown it
drown it in, no, better yet...
purge it out.
Tuesday, April 03, 2007
episode 17 - the lost episode
it has been a couple of months since i last blogged.
and the blogs that i made before were utterly...pointless.
and i can't write right now.
so there.
and the blogs that i made before were utterly...pointless.
and i can't write right now.
so there.
Friday, November 24, 2006
TUTULAN ANG TUITION INCREASE NG UP!
tama ba na magtaas ang tuition?
hindi
government subsidy dapat ang tumaas
hindi dapat kami ang sumasalo sa pagkukulang ng gobyerno
TUTULAN ANG TUITION INCREASE NG UP!TUTULAN ANG TUITION INCREASE NG UP!
TUTULAN ANG TUITION INCREASE NG UP!TUTULAN ANG TUITION INCREASE NG UP!
TUTULAN ANG TUITION INCREASE NG UP!TUTULAN ANG TUITION INCREASE NG UP!
TUTULAN ANG TUITION INCREASE NG UP!TUTULAN ANG TUITION INCREASE NG UP!
hindi
government subsidy dapat ang tumaas
hindi dapat kami ang sumasalo sa pagkukulang ng gobyerno
TUTULAN ANG TUITION INCREASE NG UP!TUTULAN ANG TUITION INCREASE NG UP!
TUTULAN ANG TUITION INCREASE NG UP!TUTULAN ANG TUITION INCREASE NG UP!
TUTULAN ANG TUITION INCREASE NG UP!TUTULAN ANG TUITION INCREASE NG UP!
TUTULAN ANG TUITION INCREASE NG UP!TUTULAN ANG TUITION INCREASE NG UP!
Thursday, July 06, 2006
what the hell happened
in the words of the wise mushu-rip-off dragon from xialin showdown (yes, i do watch cartoons, and yes, i do love watching cartoons), "What happened?, I blinked and missed it."
what happened?
i blinked and life seemed to to faster than it used to, or am i slower than usual?
is everything going in its normal speed and i'm being left in slow motion?
everythings passing by
motorbikes on a freeway.
everything's a blur of lights and sounds.
i've lost touch.
youth. is. fleeting.
life. is. also.
i don't want to blink and find myself old, with a head full of white silvery hair, and not seeming to remember how i got there.
pause.
just, pause.
but,
there is no pause button to be found.
or,
if there was,
i can't press it.
sigh.
tis life
they say.
tis life
what happened?
i blinked and life seemed to to faster than it used to, or am i slower than usual?
is everything going in its normal speed and i'm being left in slow motion?
everythings passing by
motorbikes on a freeway.
everything's a blur of lights and sounds.
i've lost touch.
youth. is. fleeting.
life. is. also.
i don't want to blink and find myself old, with a head full of white silvery hair, and not seeming to remember how i got there.
pause.
just, pause.
but,
there is no pause button to be found.
or,
if there was,
i can't press it.
sigh.
tis life
they say.
tis life
Thursday, June 22, 2006
once more, just for the sake of it
yes.
it has been three meetings.
and yes.
i still don't know my instructor's name.
...
nakita ko si maisha ngayon.
hmm...
ilang buwan na akong nakabalik sa maynila, pero mangilan-ngilan paring mga tao
ang nakita ko.
weird.
...
wala na akong masyadong idea sa jasms.
all i know is that jardine claimed the land that they say is theirs.
at yung konting mga kwento sa akin ni pareng mac.
...
did i mention na kaklase ko si mac?
...
wala na rin akong masyadong balita sa ibang batchmates.
hmm.
...
kakaiba talaga.
it has been three meetings.
and yes.
i still don't know my instructor's name.
...
nakita ko si maisha ngayon.
hmm...
ilang buwan na akong nakabalik sa maynila, pero mangilan-ngilan paring mga tao
ang nakita ko.
weird.
...
wala na akong masyadong idea sa jasms.
all i know is that jardine claimed the land that they say is theirs.
at yung konting mga kwento sa akin ni pareng mac.
...
did i mention na kaklase ko si mac?
...
wala na rin akong masyadong balita sa ibang batchmates.
hmm.
...
kakaiba talaga.
Thursday, May 25, 2006
this one has no title
after months of dormacy,
i am finally back.
i do not know which feels better, to be among cupboard dwelling faeries, or to be, once again, plugged into the system.
it's been so long that being plugged back in feels strange.
it is time, once again, to record the events of my life for friends, acquaintances, and complete strangers to read - and quite possibly, mock.
it does not matter what you want to do.
you're old enough, so i leave that choice to you.
it has been a very long time,
and a lot has happened.
i took the talent test and failed.
and as the saying goes, "when God closes a door, He opens a window."
i took another test
(yes, this summer vacation was filled with tests and interviews and rampaging dragons)
and this time, God allowed me to pass.
i went through an interview that felt like a job interview - or probably worse.
but God helped me get through it.
thankfully, i am still alive.
i haven't seen anyone.
apart from the boss.
and the three artists.
though i've heard from a handful of people.
which is good.
i wish i can see them again.
yes.
that would be good.
i am finally back.
i do not know which feels better, to be among cupboard dwelling faeries, or to be, once again, plugged into the system.
it's been so long that being plugged back in feels strange.
it is time, once again, to record the events of my life for friends, acquaintances, and complete strangers to read - and quite possibly, mock.
it does not matter what you want to do.
you're old enough, so i leave that choice to you.
it has been a very long time,
and a lot has happened.
i took the talent test and failed.
and as the saying goes, "when God closes a door, He opens a window."
i took another test
(yes, this summer vacation was filled with tests and interviews and rampaging dragons)
and this time, God allowed me to pass.
i went through an interview that felt like a job interview - or probably worse.
but God helped me get through it.
thankfully, i am still alive.
i haven't seen anyone.
apart from the boss.
and the three artists.
though i've heard from a handful of people.
which is good.
i wish i can see them again.
yes.
that would be good.
Thursday, May 04, 2006
Episode 16 - Talent Test
Katatapos lang ng talent test kahapon.
Nakakapagod siya.
Kahit na nakaupo ka lang ng apat na oras tuloy-tuloy.
At ngayon.
Hinihiling ko na sana'y makapasa ako.
Sana.
Antagal na rin pala mula nang huli akong nakakita ng tao.
Nakakapagod siya.
Kahit na nakaupo ka lang ng apat na oras tuloy-tuloy.
At ngayon.
Hinihiling ko na sana'y makapasa ako.
Sana.
Antagal na rin pala mula nang huli akong nakakita ng tao.
Sunday, December 11, 2005
Episode 15 - Scribbles of a Lovesick Idiot
hfff.
i absolutely have no idea what to say.
or maybe i do
and i just don't know how.
or maybe i do
and i'm not sure if i should
i don't know.
if i do
what would change?
maybe there'll be something,
or maybe i'm just afraid.
do i dare ruin friendship?
i don't know.
i just want to dig my head into my hands and cry.
should i say it or no?
why does everything have to be so complicated?
or do i make it that way?
hmm.
maybe i should just say it.
i...
(kayo na lang tumapos)
i absolutely have no idea what to say.
or maybe i do
and i just don't know how.
or maybe i do
and i'm not sure if i should
i don't know.
if i do
what would change?
maybe there'll be something,
or maybe i'm just afraid.
do i dare ruin friendship?
i don't know.
i just want to dig my head into my hands and cry.
should i say it or no?
why does everything have to be so complicated?
or do i make it that way?
hmm.
maybe i should just say it.
i...
(kayo na lang tumapos)
Monday, November 21, 2005
Intermission - Situations
Situations
Jack Johnson
Situation Number one
Its the one that's just begun
But evidently its too late
Situation Number two
Its the only chance for you
It's controlled by denizens of hate
Situation Number three
It's the one that no one sees
All too often dismissed as fate
Situation Number four
The one that left you wanting more
Tantalized you with its bait
Jack Johnson
Situation Number one
Its the one that's just begun
But evidently its too late
Situation Number two
Its the only chance for you
It's controlled by denizens of hate
Situation Number three
It's the one that no one sees
All too often dismissed as fate
Situation Number four
The one that left you wanting more
Tantalized you with its bait
Tuesday, November 08, 2005
Episode 14 - Two Step
And as quickly as it all began, it came to an abrupt end.
Malapit nang matapos ang sembreak ko.
Malungkot hindi ba?
Nararamdaman ko na rin yung nararamdaman dati ni ning,
na parang seminar lang na in-attend-an ito tapos pagkatapos babalik din sa jasms pero hindi
Nakita ko nga yung mga batchmates ko.
Pero bitin.
Kulang ang isang gabi, ang isang araw, ang isang linggo
Bitin talaga pero wala akong magagawa
Sadyang madaya ang mundo.
Ganyan talaga, ang sabi nila.
Lahat ng magandang bagay ay natatapos
Bakit?
------------------------------------------------------------------------------------------------
at least once in their entire lives, everybody wanted to write a mushy love story
Malapit nang matapos ang sembreak ko.
Malungkot hindi ba?
Nararamdaman ko na rin yung nararamdaman dati ni ning,
na parang seminar lang na in-attend-an ito tapos pagkatapos babalik din sa jasms pero hindi
Nakita ko nga yung mga batchmates ko.
Pero bitin.
Kulang ang isang gabi, ang isang araw, ang isang linggo
Bitin talaga pero wala akong magagawa
Sadyang madaya ang mundo.
Ganyan talaga, ang sabi nila.
Lahat ng magandang bagay ay natatapos
Bakit?
------------------------------------------------------------------------------------------------
at least once in their entire lives, everybody wanted to write a mushy love story
Monday, October 03, 2005
Episode 13 - yes, this is nice, isn't it? or is it?
In a matter of days, this semester will be over and i can finally catch up to that elusive and beautiful beast - sleep.
the impending end of the semester also means that i can, at long last, catch up to my reading. my to read list continuously flourishes but sadly i've read nothing from it, say neil gaiman's smokes and mirrors - which i haven't finished yet.
it means that i can see my highschool friends again - something that i've been looking forward to since, well, i don't know.
also, the coming end of the semester also means the opening of the gates of hell. well not literally but you know what i mean.
today is the beginning of hell week. the purge. all shall be cleansed and those found wanting shall perish.
kinakailangan kong magreview sa math! kung hindi ay mag-fa-finals ako at ayaw nating lahat iyon.
ang mga taga-campus crusade, hindi hell week ang tawag sa hell week. grace week. bakit kamo? kasi it's only by the grace of God na nakakalampas ka. and its true. mere strength, knowledge and perseverance is not enough, not with the monsters (paper work, quizzes, exams and professors) prowling about, one needs Grace to make it through.
haay.
i finished a short story. yes, i did. and i will post it here for the sole purpose of posting it here. (its just that i'm so jubilant - naka naman jubilant - that i was able to finish one)
the impending end of the semester also means that i can, at long last, catch up to my reading. my to read list continuously flourishes but sadly i've read nothing from it, say neil gaiman's smokes and mirrors - which i haven't finished yet.
it means that i can see my highschool friends again - something that i've been looking forward to since, well, i don't know.
also, the coming end of the semester also means the opening of the gates of hell. well not literally but you know what i mean.
today is the beginning of hell week. the purge. all shall be cleansed and those found wanting shall perish.
kinakailangan kong magreview sa math! kung hindi ay mag-fa-finals ako at ayaw nating lahat iyon.
ang mga taga-campus crusade, hindi hell week ang tawag sa hell week. grace week. bakit kamo? kasi it's only by the grace of God na nakakalampas ka. and its true. mere strength, knowledge and perseverance is not enough, not with the monsters (paper work, quizzes, exams and professors) prowling about, one needs Grace to make it through.
haay.
i finished a short story. yes, i did. and i will post it here for the sole purpose of posting it here. (its just that i'm so jubilant - naka naman jubilant - that i was able to finish one)
Monday, September 19, 2005
Episode 12 - Cookie Jar
Hi
Antagal na since yung last post ko, at dahil wala naman akong masugid na taga subaybay - or kahit anong taga subaybay for that matter - wala akong problema.
Sa friday ay welcoming night sa SV, kaya hindi ako uuwi ng Manila. Madaling araw na lang ng Saturday.
Tinatamad ako. grabe
Antagal na since yung last post ko, at dahil wala naman akong masugid na taga subaybay - or kahit anong taga subaybay for that matter - wala akong problema.
Sa friday ay welcoming night sa SV, kaya hindi ako uuwi ng Manila. Madaling araw na lang ng Saturday.
Tinatamad ako. grabe
Friday, August 26, 2005
Episode 11 - Hmm
Napakaweird ko kagabi, hindi naman full moon.
Galing kasi ako ng play nung gabi, "Dreamgiver" ayos lang yung play, enjoy naman (i won't go into details about it, nakakatamad eh).
Basta ayon, naglakad ako palabas papuntang Grove tapos dun na ako nakasakay ng jeep (still seriously considering going to a dorm next sem), tapos pagbaba ko dun sa amin (kasi may street panglalakarin papunta sa apartment ko, one minute walk) ayon, naghihintay akong tumawid kasi kumakaripas ng takbo yung mga kotse parang natatae yung mga nagmamaneho, habang naghihihintay ako, inatake na naman ako ng adrenaline, bigla akong tumakbo patawid ng kalsada tapos tinakbo ko papunta sa gate sa apartments, tapos bigla biglang lulukso, tapos tawa ako ng tawa, ang sarap, adrenaline rush, umakyat lang ako ng kwarto para magpalit tapos bumaba para tumawag sa bahay (kasi wala pa ring signal sa loob ng bahay ang SUN) tapos habang naghihintay akong mag-ring yung phone, talon ako ng talon, magta-tumbling sana ako kaso di ako marunong. Basta napaka weird nang pinagagagawa ko kagabi. Tapos umakyat na ako upang matulog.
Then came the dream...
Yung ang sobrang weird, hindi ko maalala yung entirety ng panaginip ko pero ang hindi ko makalimutang part eh yung parang nasa isang classroom daw ako, white yung walls, me armchairs pero dadalawa lang daw kaming nandon, ako tapos isang babae na kakilala ko, pero hindi ko maalala kung sino sya, talagang hindi maalala, pero yung pagasal namin parang matagal na kaming magkakilala. Ayon, parang may pinaguusapan kami na kinakailangan pang isulat sa blackboard yung mga sinasabi namin tapos, nagtatawanan kami tapos biglang parang natalisod sya tapos nasalo ko sya. Then comes the really weird part, nagtitigan kami tapos sinubukan ko syang halikan, ayon, dumikit yung labi ko tapos bigla siyang tumayo, tapos ako hiyang hiya ako, sorry ako ng sorry sa kanya. Sabi nya ayos lang daw, pero hiyang hiya parin ako, then i started pounding the ground, tapos nagiiiyak ako, sorry ako ng sorry tapos kinapitan nya yung shoulders ko tapos tinignan nya ako, me sinabi sya na hindi ko na maalala tapos wala na.
Kakaiba no? Maayos naman yung mga nakain ko.
Galing kasi ako ng play nung gabi, "Dreamgiver" ayos lang yung play, enjoy naman (i won't go into details about it, nakakatamad eh).
Basta ayon, naglakad ako palabas papuntang Grove tapos dun na ako nakasakay ng jeep (still seriously considering going to a dorm next sem), tapos pagbaba ko dun sa amin (kasi may street panglalakarin papunta sa apartment ko, one minute walk) ayon, naghihintay akong tumawid kasi kumakaripas ng takbo yung mga kotse parang natatae yung mga nagmamaneho, habang naghihihintay ako, inatake na naman ako ng adrenaline, bigla akong tumakbo patawid ng kalsada tapos tinakbo ko papunta sa gate sa apartments, tapos bigla biglang lulukso, tapos tawa ako ng tawa, ang sarap, adrenaline rush, umakyat lang ako ng kwarto para magpalit tapos bumaba para tumawag sa bahay (kasi wala pa ring signal sa loob ng bahay ang SUN) tapos habang naghihintay akong mag-ring yung phone, talon ako ng talon, magta-tumbling sana ako kaso di ako marunong. Basta napaka weird nang pinagagagawa ko kagabi. Tapos umakyat na ako upang matulog.
Then came the dream...
Yung ang sobrang weird, hindi ko maalala yung entirety ng panaginip ko pero ang hindi ko makalimutang part eh yung parang nasa isang classroom daw ako, white yung walls, me armchairs pero dadalawa lang daw kaming nandon, ako tapos isang babae na kakilala ko, pero hindi ko maalala kung sino sya, talagang hindi maalala, pero yung pagasal namin parang matagal na kaming magkakilala. Ayon, parang may pinaguusapan kami na kinakailangan pang isulat sa blackboard yung mga sinasabi namin tapos, nagtatawanan kami tapos biglang parang natalisod sya tapos nasalo ko sya. Then comes the really weird part, nagtitigan kami tapos sinubukan ko syang halikan, ayon, dumikit yung labi ko tapos bigla siyang tumayo, tapos ako hiyang hiya ako, sorry ako ng sorry sa kanya. Sabi nya ayos lang daw, pero hiyang hiya parin ako, then i started pounding the ground, tapos nagiiiyak ako, sorry ako ng sorry tapos kinapitan nya yung shoulders ko tapos tinignan nya ako, me sinabi sya na hindi ko na maalala tapos wala na.
Kakaiba no? Maayos naman yung mga nakain ko.
Friday, August 19, 2005
Episode 10 - Waha!
Wahahaha!
Gusto kong tumawa ng tumawa.
Napakasaya ko ngayong araw ngayon, ewan ko kung bakit.
Pakiramdam ko uminom ako ng - teka, ano nga yung bulaklak na iniinom nung greek gods yung nectar na nagiging euphoric sila - basta yun, ganon pakiramdam ko. Ewan ko kung bakit.
Sadyang masaya lang ako, siguro kasi tapos na ang Midterms ko sa Math11. Masaya pala magexam ng gabi (7-9 beybe) kasi pagkatapos, takbo kagad kami sa LB square, tambay ng konti, ampangit nga eh, dala ko pa yung higante kong payong (aka circus tent) kaya lumuwas na ako kagad pauwi kasi pagod na rin ako.
Tama nga, masaya ang LB nights, enjoy sya, kung hindi lang sana malayo ang tinutuluyan kong apartment, magtatatambay ako ng gabi, enjoy eh.
I'm seriously considering moving sa dorm na mas malapit sa campus (sa MaReHa pede, kasi mag maganda doon kumpara sa Men Dorm's at marami akong kaibigan doon, kaso mataas nga lang kasi sa Makiling nga sya waha!
Uuwi na ako mamaya tapos babalik din ako bukas (kung marami lang siguro akong damit - at may tv ako - hindi na siguro ako babalik) kasi fieldtrip na namin sa Corregidor! Orayt!
So there. Ayon na muna
Gusto kong tumawa ng tumawa.
Napakasaya ko ngayong araw ngayon, ewan ko kung bakit.
Pakiramdam ko uminom ako ng - teka, ano nga yung bulaklak na iniinom nung greek gods yung nectar na nagiging euphoric sila - basta yun, ganon pakiramdam ko. Ewan ko kung bakit.
Sadyang masaya lang ako, siguro kasi tapos na ang Midterms ko sa Math11. Masaya pala magexam ng gabi (7-9 beybe) kasi pagkatapos, takbo kagad kami sa LB square, tambay ng konti, ampangit nga eh, dala ko pa yung higante kong payong (aka circus tent) kaya lumuwas na ako kagad pauwi kasi pagod na rin ako.
Tama nga, masaya ang LB nights, enjoy sya, kung hindi lang sana malayo ang tinutuluyan kong apartment, magtatatambay ako ng gabi, enjoy eh.
I'm seriously considering moving sa dorm na mas malapit sa campus (sa MaReHa pede, kasi mag maganda doon kumpara sa Men Dorm's at marami akong kaibigan doon, kaso mataas nga lang kasi sa Makiling nga sya waha!
Uuwi na ako mamaya tapos babalik din ako bukas (kung marami lang siguro akong damit - at may tv ako - hindi na siguro ako babalik) kasi fieldtrip na namin sa Corregidor! Orayt!
So there. Ayon na muna
Monday, August 08, 2005
Episode 9
This episode doesn't have a title since i can't think of anything, so i'm just gonna call it episode nine, plain and simple.
i, all of a sudden, feel depressed, not the sort of depressed that's bad, or maybe i don't feel depressed at all, may i'm just nostalgic. i don't know. i was not able to go to loid's birthday and that was a major bummer. i'm still nostalgic and/or depressed, and i still don't know why. maybe i'd better eat, i've eaten though, i just feel like eating.
wala na akong masulat
what's wrong with me?
i, all of a sudden, feel depressed, not the sort of depressed that's bad, or maybe i don't feel depressed at all, may i'm just nostalgic. i don't know. i was not able to go to loid's birthday and that was a major bummer. i'm still nostalgic and/or depressed, and i still don't know why. maybe i'd better eat, i've eaten though, i just feel like eating.
wala na akong masulat
what's wrong with me?
Monday, August 01, 2005
Episode 8 - Ang Di-makatarungang Barker.
Nitong weekend, naka-cover ako ng siguro more than 150 Km. sa aking kakabyahe.
Eto, i-re-recap ko ang lahat ng aking napuntahan.
Natapos yung klase ko nung Friday, tumakbo kagad ako ng apartment at kinuha ang aking mga gamit.
1st Stop - Malvar, Batangas.
Nakitulog ako sa relatives namin dito kasi kinabukasan may pupuntahan kami para sa DevCom 10 Class namin. Ayon, masaya dito kasi yung isa kong tito, na para ko lang pinsan, kapareho ko ng trip. Nung papunta na dito, sa terminal, jeep ang sasakyan, tapos bale pang dalawang tao na lang ang upuan, nagtatawag yung barker ng 4, pinapausog nga ako kaso ayaw ko nang umusog kasi buntis yung katabi ko.
2nd Stop - Fernando Air Base, Lipa City, Batangas
Dito yung pinuntahan namin para sa Project namin. Nanginterview kami ng 6 households. Nung una kahit may permit na kami, ayaw kaming papasukin, nagkukulitan pa nga kami, sabi namin pagbababarilin kami palabas, or i-sa-salvage kami. Feeling namin mga journalist talaga kami kasi yung tipong magpapakita ng permit, makikipag-reason out. Bawal daw yung camera, pero tinago namin, tapos ginamit yung phone-cam ko, hehe, galing di ba?
3rd Stop - Malvar ulit
Bumalik lang ako dito para kumain at magpahinga tapos luwas na ulit.
4th Stop - Cubao, Quezon City
Umuwi na ako. Ganon. Inabutan ako ng ulan.
5th Stop - Los Banos, Laguna
Syempre, babalik din ako sa pinangalingan kasi may pasok bukas, at may exam pa. Anlakas ng ulan nung papabalik na ako, nung una nga dapat commute lang ako tapos kinulit ko si mama na ihatid na lang ako. Kaya ayon.
Astig, hindi natuloy yung reporting namin ngayon. Maganda yon.
Napagalaman ko na ang dating pangalan ng LB ay Mainit. Hmm (refer to Episode 2)
Eto, i-re-recap ko ang lahat ng aking napuntahan.
Natapos yung klase ko nung Friday, tumakbo kagad ako ng apartment at kinuha ang aking mga gamit.
1st Stop - Malvar, Batangas.
Nakitulog ako sa relatives namin dito kasi kinabukasan may pupuntahan kami para sa DevCom 10 Class namin. Ayon, masaya dito kasi yung isa kong tito, na para ko lang pinsan, kapareho ko ng trip. Nung papunta na dito, sa terminal, jeep ang sasakyan, tapos bale pang dalawang tao na lang ang upuan, nagtatawag yung barker ng 4, pinapausog nga ako kaso ayaw ko nang umusog kasi buntis yung katabi ko.
2nd Stop - Fernando Air Base, Lipa City, Batangas
Dito yung pinuntahan namin para sa Project namin. Nanginterview kami ng 6 households. Nung una kahit may permit na kami, ayaw kaming papasukin, nagkukulitan pa nga kami, sabi namin pagbababarilin kami palabas, or i-sa-salvage kami. Feeling namin mga journalist talaga kami kasi yung tipong magpapakita ng permit, makikipag-reason out. Bawal daw yung camera, pero tinago namin, tapos ginamit yung phone-cam ko, hehe, galing di ba?
3rd Stop - Malvar ulit
Bumalik lang ako dito para kumain at magpahinga tapos luwas na ulit.
4th Stop - Cubao, Quezon City
Umuwi na ako. Ganon. Inabutan ako ng ulan.
5th Stop - Los Banos, Laguna
Syempre, babalik din ako sa pinangalingan kasi may pasok bukas, at may exam pa. Anlakas ng ulan nung papabalik na ako, nung una nga dapat commute lang ako tapos kinulit ko si mama na ihatid na lang ako. Kaya ayon.
Astig, hindi natuloy yung reporting namin ngayon. Maganda yon.
Napagalaman ko na ang dating pangalan ng LB ay Mainit. Hmm (refer to Episode 2)
Thursday, July 28, 2005
Episode 7 - First Weekend
Kahit na mag-da-dalawang buwan na ako dito sa Elbi, hindi ko pang nasubukang mag-stay dito for the weekend, kasi 3 oras, 72 Km lang ang layo ng Metro Manila dito, kaya umuuwi ako.
Pero ngayon, dahil tinambakan ako ng isang garbage truck worth ng gawain, hindi ako makakabalik sa Maynila.
Madaming nangyari during the past weeks.
1) Na-lock ako sa labas ng sarili kong apartment. Sanay kasi ako sa bahay na screen lang ang nakaharang, kaso ngayon, di na screen. Ganito kasi ang nangyari, may tinatapos akong assignment sa Hum2 namin tapos mag te-10 na di pa ako nakakatawag sa bahay, kaya nagmadali akong bumaba at tumawag (kasi walang signal ng Sun sa kwarto ko) at sa aking kamamadali, naiwan ko yung susi, e sanay akong nila-lock yung pinto pag palabas ako kaya tada! Nakapasok naman ako after mga 30 minutes, una nagpaka-Magyver ako, sinubukan kong buksan gamit card, kaso malalim, tapos inalis ko yung jalousi tapos inabot ko ng kamay ko yung doorknob, kaso pader lang ang nakapa ko (nagkanda gasgas-gasgas nga yung braso ko eh) tapos tinulungan ako nung kapitbahay ko, inabot nya ng belt yung doorknob tapos parang magic natanggal yung lock.
2) Nasira yung burner ng pc ko, ewan ko kung nasira pero di na nare-recognize nung pc yung burner eh.
3) May pasok kami nung SONA
Haay...tapos, sa Monday, exam ko sa NaSc3, report at deadline ng paper ng Hist1. Sa Tuesday, exam sa Econ10, sa Thursday Long Exam sa Math11.
Magaling hindi ba?
Pero ngayon, dahil tinambakan ako ng isang garbage truck worth ng gawain, hindi ako makakabalik sa Maynila.
Madaming nangyari during the past weeks.
1) Na-lock ako sa labas ng sarili kong apartment. Sanay kasi ako sa bahay na screen lang ang nakaharang, kaso ngayon, di na screen. Ganito kasi ang nangyari, may tinatapos akong assignment sa Hum2 namin tapos mag te-10 na di pa ako nakakatawag sa bahay, kaya nagmadali akong bumaba at tumawag (kasi walang signal ng Sun sa kwarto ko) at sa aking kamamadali, naiwan ko yung susi, e sanay akong nila-lock yung pinto pag palabas ako kaya tada! Nakapasok naman ako after mga 30 minutes, una nagpaka-Magyver ako, sinubukan kong buksan gamit card, kaso malalim, tapos inalis ko yung jalousi tapos inabot ko ng kamay ko yung doorknob, kaso pader lang ang nakapa ko (nagkanda gasgas-gasgas nga yung braso ko eh) tapos tinulungan ako nung kapitbahay ko, inabot nya ng belt yung doorknob tapos parang magic natanggal yung lock.
2) Nasira yung burner ng pc ko, ewan ko kung nasira pero di na nare-recognize nung pc yung burner eh.
3) May pasok kami nung SONA
Haay...tapos, sa Monday, exam ko sa NaSc3, report at deadline ng paper ng Hist1. Sa Tuesday, exam sa Econ10, sa Thursday Long Exam sa Math11.
Magaling hindi ba?
Friday, July 15, 2005
Episode 6 - Melting Pot
Na-depress ako kagabi, ewan ko kung bakit.
Probably the fact na reporting ko kasi kinabukasan (na kakatapos lang, wala akong ma-comment kung nagustuhan ng prof ko o hindi kas madalas wala syang na di-display na emotion)
Or baka rin na dalawang chapter na lang tapos ko na yung Neverwhere (gandang libro, yung tipong ambilis basahin kaso ayaw mo pang matapos kasi ang ganda ng pagkakagawa), (badtrip, kelangan ko na namang nakahanap ng bagong libro, Angels and Demons na lang siguro)
Kwento ko lang, noong isang araw, bloc (hindi ko pa rin alam talaga ang spelling nun, kung may k or wala) meeting kami, tapos pinapanood samin yung childbirth, para takutin kami na wag makipag, uhm, "intimate" relations sa ibang tao. Freaky. Talagang pinakita yung baby, na, "nag-e-emerge" into the world at an, interesting angle.
Nung Monday, wala yung prof ko sa history kaya nasa bahay lang ako, nakahiga, nakatitig sa bubong, tapos sabi sa NU 107, maya-maya daw ay yung interview na nila kay Neil Gaiman, oo nga pala! So ayon, napakinggan ko.
Pero hindi naman ako depressed buong araw kahapon. Noong umaga, masaya ako kasi mahaba-haba ang aking tulog, at maging hanggang klase ko enjoy.
Noong tapos na ang aking klase at ako'y pauwi nang muli sa aking bahay, dumaan akong Bugong (kainan yon, kaso take out lang [josephine, eto yung roast chicken]), tapos noong papasakay na ako ng jeep, napansin ko may tinititigan yung ibang tao yung iba natatawa, yung iba parang concerned, so dahil ako'y isang normal na pilipino at ganap sa aking pagkatao ang pagiging usyoso, hinanap ko kung ano yung tinitignan nila. Sa tapat ng Bugong, bago pumasok ng UPLB gate, may kainan, tapahan, tapos kita mo yung nilulutuan nila na higanteng wok. Noong araw na yon, napansin ko nag kabit sila ng tarpaulin na sign, para mag attract ng mas maraming customer, doon sa bandang harap na ding-ding, sa harap na harap lang ng lutuan. Ang ironic na bagay, na sunog yung tarpaulin, dahil nga naabot pala sya ng apoy galing sa kalan. Lahat ng nakakita, tumigil (kasama ako doon, umupo pa nga ako para lang manood, tapos parang ang sama ko pero natatawa pa ako). Yung mga taga doon sa tapahan, tinitigan lang yung apoy, tapos parang biglang naalala na baka magkanda-leche-leche ang buhay nila, sinubukang buhusan ng tubig, kaso hindi gaano gumana kasi may mantika so ayon. Ang kapal ng usok, maitim-itim.
Maya't-maya pa (as in mamaya pa), may mga tumatakbo nang UPF (Univ. Police Force, Pigoy sa local terminologies) na may dalang fire extinguisher. Natatawa ako sa kinauupuan ko kasi para syang Pinoy Slapstick Comedy. Tapos hinatak nila yung tarpaulin sa lupa, tapos natawa ulit ako kasi parang hindi pa nila mahatak yung pin sa fire extinguisher pero na-tangal din nila tapos ayon, napatay din nila yung apoy. Sumakay na ako ng jeep, nagbayad ng 6(ang mahal na ng pamasahe) tapos nagmuni-muni.
Ayon, tinapos ko yung report ko nung gabi, natulog ng konti. Hindi ako nakapunta sa SV kasi yun nga tinapos ko yung report ko (sobrang redundant ko na). Tapos nag-empake ng gamit. Nag-linis din pala ako ng apartment kahapon, gulat ako sa sarili ko (wow, kahit konti responsable pala ako).
Sa kasalukuyan, nandito ako sa internet shop sa Raymundo Gate. 12 na tapos may klase pa ako ng 1, malayo-layong lakad pa papuntang Math Bldg tapos kakain pa ako pero ayos lang yun tapos luluwas na naman kaming papuntang Cubao.
Probably the fact na reporting ko kasi kinabukasan (na kakatapos lang, wala akong ma-comment kung nagustuhan ng prof ko o hindi kas madalas wala syang na di-display na emotion)
Or baka rin na dalawang chapter na lang tapos ko na yung Neverwhere (gandang libro, yung tipong ambilis basahin kaso ayaw mo pang matapos kasi ang ganda ng pagkakagawa), (badtrip, kelangan ko na namang nakahanap ng bagong libro, Angels and Demons na lang siguro)
Kwento ko lang, noong isang araw, bloc (hindi ko pa rin alam talaga ang spelling nun, kung may k or wala) meeting kami, tapos pinapanood samin yung childbirth, para takutin kami na wag makipag, uhm, "intimate" relations sa ibang tao. Freaky. Talagang pinakita yung baby, na, "nag-e-emerge" into the world at an, interesting angle.
Nung Monday, wala yung prof ko sa history kaya nasa bahay lang ako, nakahiga, nakatitig sa bubong, tapos sabi sa NU 107, maya-maya daw ay yung interview na nila kay Neil Gaiman, oo nga pala! So ayon, napakinggan ko.
Pero hindi naman ako depressed buong araw kahapon. Noong umaga, masaya ako kasi mahaba-haba ang aking tulog, at maging hanggang klase ko enjoy.
Noong tapos na ang aking klase at ako'y pauwi nang muli sa aking bahay, dumaan akong Bugong (kainan yon, kaso take out lang [josephine, eto yung roast chicken]), tapos noong papasakay na ako ng jeep, napansin ko may tinititigan yung ibang tao yung iba natatawa, yung iba parang concerned, so dahil ako'y isang normal na pilipino at ganap sa aking pagkatao ang pagiging usyoso, hinanap ko kung ano yung tinitignan nila. Sa tapat ng Bugong, bago pumasok ng UPLB gate, may kainan, tapahan, tapos kita mo yung nilulutuan nila na higanteng wok. Noong araw na yon, napansin ko nag kabit sila ng tarpaulin na sign, para mag attract ng mas maraming customer, doon sa bandang harap na ding-ding, sa harap na harap lang ng lutuan. Ang ironic na bagay, na sunog yung tarpaulin, dahil nga naabot pala sya ng apoy galing sa kalan. Lahat ng nakakita, tumigil (kasama ako doon, umupo pa nga ako para lang manood, tapos parang ang sama ko pero natatawa pa ako). Yung mga taga doon sa tapahan, tinitigan lang yung apoy, tapos parang biglang naalala na baka magkanda-leche-leche ang buhay nila, sinubukang buhusan ng tubig, kaso hindi gaano gumana kasi may mantika so ayon. Ang kapal ng usok, maitim-itim.
Maya't-maya pa (as in mamaya pa), may mga tumatakbo nang UPF (Univ. Police Force, Pigoy sa local terminologies) na may dalang fire extinguisher. Natatawa ako sa kinauupuan ko kasi para syang Pinoy Slapstick Comedy. Tapos hinatak nila yung tarpaulin sa lupa, tapos natawa ulit ako kasi parang hindi pa nila mahatak yung pin sa fire extinguisher pero na-tangal din nila tapos ayon, napatay din nila yung apoy. Sumakay na ako ng jeep, nagbayad ng 6(ang mahal na ng pamasahe) tapos nagmuni-muni.
Ayon, tinapos ko yung report ko nung gabi, natulog ng konti. Hindi ako nakapunta sa SV kasi yun nga tinapos ko yung report ko (sobrang redundant ko na). Tapos nag-empake ng gamit. Nag-linis din pala ako ng apartment kahapon, gulat ako sa sarili ko (wow, kahit konti responsable pala ako).
Sa kasalukuyan, nandito ako sa internet shop sa Raymundo Gate. 12 na tapos may klase pa ako ng 1, malayo-layong lakad pa papuntang Math Bldg tapos kakain pa ako pero ayos lang yun tapos luluwas na naman kaming papuntang Cubao.
Subscribe to:
Posts (Atom)