Napansin ko lang, karamihan ng pinopost ko dito, mga spark of the moment, top of my head, if not angsty, compositions.
on one hand, parang ang lungkot lang na parang mas naalala ko yung mga pagkakataong medyo magulo ang perspective ko sa buhay.
on the other hand, at least may mga mababalikan ako na magpapaalala sa akin na marami pa akong kailangang isuko sa Kanya at matutunan sa Kanya
